صدا زدن نام کوچک پدرومادر توسط کودکا

بسیاری از والدین وقتی کودکشان آن ها را به نام کوچک صدا می کنند، نگران می شوند که این رفتار طبیعی است یا خیر.
بسیاری از کودکان دوست دارند این شوخی کوچک را امتحان کنند.
دارشاک سانقاوی (Darshak Sanghavi) استادیار دانشگاه پزشکی ماسوچوست و نویسنده کتاب نقشه کودک (A map of the child) می‌گوید: «بچه‌ها وقتی می‌شنوند که پدر و مادر و بزرگ‌تر‌ها همدیگر را با نام کوچکشان صدا می‌زنند دوست دارند از آن‌ها تقلید کنند.»
کودکتان با انجام این کار ادای بزرگ‌تر‌ها را در می‌آورد، درست مانند وقتی که با جدیت مانند بزرگ‌تر‌ها کاغذ‌هایش را جمع می‌کند. حتی ممکن است وقتی شما را با نامتان صدا می‌کند، بخندد زیرا می‌داند که این کار خلاف عادت است – درست مانند زمانی که وانمود می‌کنید دارید با مسواک مو‌هایتان را شانه می‌کنید.
شنیدن این جمله «کتی (به جای مامان)، لطفاً آب را بده این طرف» ممکن است کمی نگران کننده باشد. اما به یاد داشته باشید که در مقایسه با سایر مسائل چیز خیلی کوچکی است.
اگر خیلی از این موضوع ناراحت نمی‌شوید، به آن اهمیتی نداده و مثل همیشه به او پاسخ دهید تا این مرحله خودش کم کم بگذرد (حتی اگر این رفتار ناراحتتان می‌کند، سعی کنید جلوی او ناراحتی خود را نشان ندهید – زیرا واکنش بزرگ در مقابل این عمل ممکن است او را تشویق به ادامه این کار کند.)
از طرف دیگر، اگر دوست ندارید برای کودکتان «کتی» باشید – یا اگر این مساله طولانی‌تر از آن شده است که بتوانید تحمل کنید – به او بگویید که دوست دارید شما را «مامان» یا هر عنوانی که ترجیح می‌دهید، صدا کند.
برایش توضیح بدهید که شما دوست دارید در میان اعضای خانواده نام خاصی داشته باشید و بچه‌هایتان تنها کسانی هستند که می‌توانند از این اسم استفاده کنند. به ماهیت خاص رابطه‌تان اهمیت بدهید.
همچنین می‌توانید از این فرصت استفاده کنید و با او راجع به نحوه خطاب کردن بزرگسالان صحبت کنید. صحبت کردن راجع به نام‌هایی که برای بزرگسالان باید استفاده کند و اینکه چرا برای اشخاص مختلف از نام‌ها و عناوین متفاوتی استفاده می‌شود، برایش جالب است. – برای مثال معلم آمادگی‌اش «خانم گراهام» دوست صمیمیتان «خاله شیلا»، عمه‌اش، «عمه الیزابت» و پدر بزرگش «بابا جون» –
نگران نباشید. بالاخره تازگی صدا کردن شما با نام کوچکتان از بین خواهد رفت و کودکتان رفتار کاملاً جدیدی را در پیش خواهند گرفت.